Zo kan ik mijn man met Alzheimer thuis houden

Na 43 jaar in de zorg te hebben gewerkt is Janny sinds 7 jaar mantelzorger voor haar man. Op 60-jarige leeftijd heeft Iman de diagnose Alzheimer gekregen wat voor de nodige verandering heeft gezorgd. Janny laat ons vandaag meekijken in haar leven en vertelt welke rol Spotter hierin speelt.   

“Mijn partner is sinds 7 jaar bekend met Alzheimer. Op 60-jarige leeftijd is hij gediagnostiseerd in het Alzheimer centrum. Eén van de jong dementerenden”, aldus Janny. Dit heeft het nodige veranderd voor haar en haar man Iman. Omdat ook Janny thuis kwam te zitten na 43 jaar gewerkt te hebben, gaf dit ruimte om voor haar man te zorgen. 

Kwijtgeraakt
“De eerste jaren ging het erg goed, we konden nog genoeg. Alleen de laatste twee jaar is hij erg achteruit gegaan. Waar ik eerst nog makkelijk weg kon van huis, kan dit nu geen minuut meer. Soms ga ik heel even op en neer naar de Aldi. Maar al snel wordt hij onrustig en vraagt zich af waar ik ben. Zodra ik uit beeld ben is er onrust. Iman herkent zijn eigen huis niet meer en ook de dagelijkse handelingen is hij vergeten.

Voorheen ging hij nog wel eens alleen weg, maar dit kan nu niet meer omdat hij de weg gewoon niet meer weet. We gaan wel samen op pad en voor de veiligheid vond ik het een goed idee om iets te hebben waarmee ik hem kan traceren. Afgelopen februari ben ik hem namelijk een aantal uren kwijt geweest. We waren samen op de fiets en ineens was hij weg. Ik ben gaan zoeken, bellen en ineens kreeg ik een telefoontje van iemand die hem herkende. Dat was wel drie uur later. Daarom wilde ik echt een systeem waarbij ik kan zien waar hij is. Zodoende ben ik bij Spotter uitgekomen”.

Onze dag
“We starten de dag met wassen, douchen, aankleden en gaan dan ontbijten. Tijdens het ontbijt doe ik de Spotter om zijn nek en als we naar bed gaan, gaat hij terug de oplader in.

Iman weet wat de Spotter is en ik vertel hem dat ik daarmee weet waar hij is. Zelf gebruikt hij de Spotter niet, hij heeft hem om en doet er verder niets mee. Dat krijg ik er niet meer in.

Als hij naar de dagbesteding gaat op de zorgboerderij in Hulst, zie ik wanneer hij vertrekt en weet ik wanneer hij ongeveer thuiskomt. Hier gaat hij 3 hele dagen per week naartoe. Hij wordt opgehaald en ook weer thuisgebracht rond 16:00 uur. Ik ben daar heel blij mee, want je hebt die dagen zelf nodig om een beetje bij te komen en om zelf dingen te doen”.

“Als we geen Spotter hadden, zou mij man niet meer naar buiten kunnen”

Een veilig gevoel
“Ik vind het voor mezelf een heel veilig systeem. Laatst fietsten we terug van mijn moeder en was hij weer ineens weg. Toen keek ik op mijn telefoon en zag via de Spotter app dat hij al in de buurt van ons huis was. Vervolgens ben ik naar die plaats gefietst en daar zag ik hem. Het is voor mij een fijn idee dat ik kan zien waar hij is. Als we geen Spotter hadden, zou mij man niet meer naar buiten kunnen.”

Samen op pad
“Als het lukt gaan we samen met de caravan weg. Veertien dagen geleden zijn we naar een camping geweest en een dagje gaan winkelen. Dan vind ik het gewoon prettig dat hij de Spotter om heeft, want in een grote mensenmassa ben je elkaar snel kwijt. Op de camping is het ook prettig als hij de Spotter om heeft. De mensen daar helpen ons en als je vertelt wat er aan de hand is, zijn zij heel behulpzaam om even op hem te letten als ik weg ben.

Ik gebruik de Spotter dus vooral om te zien waar hij is en de zone functie. Als hij binnen of buiten een gebied komt wat ik heb ingesteld krijg ik daar een bericht van. Dat is voor mij het belangrijkste. Ik heb een gebied rondom onze woning aangemaakt. En dit wil ik ook gaan doen voor de locatie van de  dagbesteding.

Tot nu toe ben ik zeer tevreden met Spotter, ik vind het een veilig gevoel”